Γιατί αυτό κάνουμε. Μ' αυτόν τον Αστέρα δεν ξέρουμε πλέον τι μας ξημερώνει. Τον χειμώνα μας συνήθισε σ' ευχάριστα αποτελέσματα και τώρα μοιράζει μόνο πίκρες.
Επτά αγωνιστικές έχουν οι Αρκάδες να γευτούν τη νίκη. Για νίκη μακριά από το Θ. Κολοκοτρώνης δεν το συζητώ καν. Δεν νομίζω όμως, πλέον πως είναι αποκλειστική ευθύνη προπονητή.
Γιατί αν ήταν, θα βλέπαμε κάποια διαφορά. Αν όχι τεράστια, έστω ελάχιστη. Η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Είδαμε ποιοι μπορούν να ανταπεξέλθουν και ποιοι όχι. Οι περισσότεροι κλείνουν προς την δεύτερη συνθήκη.
Ας μας το πουν τουλάχιστον και οι ίδιοι, πως παράτησαν την ομάδα και δεν μπορούν άλλο. Και όχι να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Ήττα ανα(ν)τροπής
Όταν δεν υπάρχει σιγουριά στην άμυνα σου, πως πας να χτυπήσεις ένα παιχνίδι; Πως πας να κοντράρεις έναν αντίπαλο, όταν βλέπεις ότι στις στατικές φάσεις υστερείς; Ο Απόστολος Χαραλαμπίδης μετά το ματς με την Κέρκυρα, τόνισε πως την προηγούμενη εβδομάδα στις προπονήσεις, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στα στημένα. Οπότε δεν μπορείς να πεις πως ο προπονητής δεν δούλεψε.
Ίσα ίσα, αυτό σημαίνει πως οι ποδοσφαιριστές δεν προετοιμάστηκαν κατάλληλα και δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν αυτά που τους είπε ο τεχνικός των Αρκάδων.
Στο επιθετικό κομμάτι πάλι, λείπει αυτή η αισιοδοξία. Λείπει η σιγουριά στο ότι ένας παίκτης θα πάρει την μπάλα στα πόδια του και θα την στείλει με ευκολία προς τα αντίπαλα δίχτυα. Πάει καιρός που ο Αστέρας είχε τέτοιο φορ.
Και τώρα;
Ακολουθεί ίσως ένα από τα δυσκολότερα παιχνίδια που έχει δώσει ο Αστέρας, μέχρι τώρα. Η Λιβαδειά που θεωρείται εφιάλτης για τους "κιτρινομπλέ", καθώς έχουν πάρει μόλις μία νίκη, αυτή του 2012, κόντρα στην τοπική ομάδα.
Και τώρα θα μου πείτε πως αν καταφέρει ο Αστέρας να πάρει τη νίκη θα αλλάξει τη φετινή του εικόνα; Σαφώς κι όχι. Απλά με το τρίποντο θα αποδείξει πως μπορεί στα δύσκολα.
Πως μπορεί σε τέτοιες καταστάσεις που είναι με την πλάτη στο τοίχο να ανταπεξέλθει. Μπορεί να αποδείξει πως δεν είναι αρμόδια αυτή η θέση της ομάδας στον βαθμολογικό πίνακα. Να μην χρειαστεί να ξαναβάλουμε στο στόμα μας τη λέξη "υποβιβασμός".
Να σηκώσει κεφάλι, να τελειώσει τη φετινή χρονιά με ότι ψυχικά αποθέματα της έχουν απομείνει και στο τέλος να κάτσουν όλοι πάνω από ένα τραπέζι και αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
ΣΧΟΛΙΑ