Το γεγονός ότι ο δεύτερος αγώνας έληξε με νικητή (πάλι) τον Παναθηναϊκό δεν μου λέει κάτι. Ξέραμε ότι ήταν ένα παιχνίδι αδιάφορο και για τις δύο ομάδες από τη στιγμή που οι "πράσινοι" είχαν καθαρίσει στο πρώτο ματς την πρόκριση.
Αυτό όμως που θέλει ιδιαίτερη αναφορά είναι το νέο αίμα που είδαμε να αγωνίζεται με τη φανέλα του Αστέρα. Ποδοσφαιριστές που είχαν ελάχιστο ή καθόλου χρόνο συμμετοχής. Πιτσιρικάδες που άρπαξαν την ευκαιρία όπως οι Ευαγγέλου και Μακροστέργιος και στάθηκαν άξια στον αγωνιστικό χώρο.
Καλό θα ήταν τέτοια ταλέντα, να μην αφεθούν απαρατήρητα από κανέναν. Πόσω μάλλον από την ίδια την διοίκηση. Αυτά αποτελούν το αύριο του Αστέρα.
Η επόμενη μέρα
Ο Αστέρας, δεν βρίσκεται στα ημιτελικά Κυπέλλου και πλέον καλείται να αντιμετωπίσει την Κυριακή, την Κέρκυρα για το πρωτάθλημα, στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, σε ένα παιχνίδι "τελικό".
Οι τρεις βαθμοί; Υπερπολύτιμοι, για το αν θέλει να παραμείνει και να ξεμπερδεύει από τις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας.
Στη συνέχεια ακολουθούν δύσκολα παιχνίδια και μακριά από την Τρίπολη. Και με δεδομένο πως ο Αστέρας δεν έχει βρει ακόμα το "κουμπί" για τα εκτός έδρας ματς, αυτά φαντάζουν εφιάλτες.
Αυτό που πρέπει να γίνει από εδώ και έπειτα είναι η συσπείρωση. Όχι μόνο του κόσμου αλλά και της ίδιας της ομάδας. Να μπορέσουν όλοι σαν μία γροθιά, σαν μία ΟΜΑΔΑ, να παλέψουν για το καλό του Αστέρα και να τελειώσουν το φετινό μαρτύριο.
ΣΧΟΛΙΑ