Για την ακρίβεια, δεν δίνει απλώς και μόνο μεγαλύτερη αξία, δίνει και μεγαλύτερη αισιοδοξία για το μέλλον. Διότι όταν κερδίζεις και μάλιστα αντίπαλο όπως η ΑΕΚ, την όποια ΑΕΚ, με ποδοσφαιρικό τρόπο, σημαίνει ότι μπορείς από την ομάδα να περιμένεις κι άλλα. Πολλά άλλα...
Ο Αστέρας έδωσε συνέχεια στην εμφάνιση του Καραϊσκάκης. Αυτό ήταν μεγάλο ζητούμενο του αγώνα με την Ενωση. Διότι θα έδειχνε ότι αυτό που παρακολουθήσαμε κόντρα στον Ολυμπιακό, δεν ήταν ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο. Οτι ήταν απλώς αποτέλεσμα δουλειάς και ομαδικής ποιότητας. Οχι ατομικής. Το πρώτο είναι πιο δύσκολο από το δεύτερο...
Αυτό, λοιπόν, είδαμε από τον Αστέρα του πρώτου, παρά το 0-1 και κυρίως του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Αστέρας σκόραρε και τα τρία γκολ με οργανωμένες προσπάθειες. Και τα τρία! Κανένα, τελικά, από στημένη φάση, παρά το γεγονός ότι στο πρώτο 45λεπτο απείλησε πολύ με τέτοιες (λόγω Στανισάβλιεβιτς).
Μια στημένη φάση, όμως, είναι και θέμα λεπτομέρειας. Ατομικής ικανότητας. Ο Αστέρας δεν κέρδισε με τέτοιες. Κέρδισε με ομαδική δουλειά, με αντίληψη των αδυναμιών του αντιπάλου, που τον οδήγησαν να παίξει τόσο από τη δεξιά του πτέρυγα, ώστε να σκοράρει τρεις φορές από αυτή. Δεν είναι και πολύ συνηθισμένο αυτό. Και για αυτό, πρέπει να υπογραμμίζεται...
Αυτή, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα είναι μια νίκη στα ίσα. Δεν είναι μια νίκη λόγω αριθμητικού πλεονεκτήματος. Ή απλά και μόνο τύχης. Και επίσης, είναι μια νίκη προς αξιοποίηση για τον Αστέρα. Για τη συνέχεια. Οχι μόνο για ψυχολογικούς λόγους, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Αλλά και για αγωνιστικούς λόγους.
Η ΑΕΚ πράγματι έχει χάσει πολλούς βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα. Αλλά κανείς δεν την κέρδισε με τον τρόπο που το έκανε ο Αστέρας. Πλέον, το θέμα για την ομάδα του Δημήτρη Ελευθερόπουλου είναι ένα και μοναδικό. Ολο αυτό να έχει και συνέχεια.
Αν συμβεί, έχουμε ακόμη να δούμε πολλά καλά πράγματα από τον Αστέρα!
ΣΧΟΛΙΑ