Η αρετή της υπομονής
Ο ΑΣΤΕΡΑΣ πήρε το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό με παρόμοιο τρόπο όπως αυτό με την ΑΕΚ. Όπως θα περνούσε και από το Καραϊσκάκης αν κρατούσε για δύο λεπτά το προβάδισμα. Κάτι πρέπει να του πει αυτός ο τρόπος.
Τα πράγματα πολλές φορές είναι πιο απλά από όσο φαίνονται. Ειδικά στο ποδόσφαιρο. Δεν υπήρχαν μαγικές συνταγές κόντρα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ για να έρθουν οι νίκες. Δεν φανερώθηκαν μυστικά όπλα που αιφνιδίασαν τους αντιπάλους.
Οι ίδιοι παίκτες που έγιναν παιχνιδάκι στην Τρίπολη για τον ΠΑΣ και την Λαμία, οι ίδιοι παίκτες που έχασαν και από τον Πανιώνιο, οι ίδιοι παίκτες είναι που έριξαν στο καναβάτσο τους θεωρητικά μεγάλους τους αντιπάλους. Ακριβώς οι ίδιοι.
Τι συνέβη λοιπόν κόντρα στον Παναθηναϊκό; Τι ήταν αυτό που είχαν και απέναντι στην ΑΕΚ αλλά και τον Ολυμπιακό; Τι έκανε τη διαφορά; Η αρετή της υπομονής. Χωρίς να αγχωθούν στιγμή σε αυτά τα παιχνίδια, ακολούθησαν πιστά το πλάνο ψάχνοντας την ευκαιρία να σκοράρουν.
Αντίθετα, κάθε φορά που βρίσκονται πίσω στο σκορ, χάνουν την υπομονή τους. Πανικοβάλλονται. Το πρόσφατο ματς με τον Πανιώνιο κύλησε μια χαρά στο πρώτο μέρος και το μόνο που έλειπε ήταν το γκολ. Το 0-1 όμως στις αρχές του β' ημιχρόνου "έκοψε" τα κιτρινομπλέ πόδια.
Το πλάνο στο πρώτο μέρος λειτούργησε πολύ καλά, αλλά αντί να το ακολουθήσουν με υπομονή και στην επανάληψη πάρα το 0-1, κατέρρευσαν. Σκεφτείτε μόνο αν με υπομονή και ηρεμία κυνηγούσαν την ισοφάριση και αυτή εν τέλει ερχόταν; Το φαβορί για την 5άδα, ο Πανιώνιος, θα ήταν στους 13 βαθμούς και ο Αστέρας στους 10. Μόνο από αυτό το 1-1, κρατώντας τα υπόλοιπα 9 αποτελέσματα ίδια και απαράλλαχτα...
Όταν λοιπόν ακολουθείς έναν δρόμο κόντρα σε μεγάλους και φτάνεις σε νίκες, γιατί να μην μπορείς να τον διαβείς και στα υπόλοιπα ματς; Διαφορετικά, η νίκη επί του Παναθηναϊκού θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα, αν η επόμενη έρθει στο δεύτερο γύρο με τον Ολυμπιακό.
ΣΧΟΛΙΑ